مرغ عشق در حالت کلی می توان به 3گروه هلندی و استرالیایی و نژاد معمولی ساده تقسیم کرد که نژاد هلندی و استرالیایی آن دو برابر بزرگتر از نژاد معمولی آن است که دارای تیره و گونه های اصلاح نژاد شده با علم ژنتیک است که معمولا درکشورانگلستان نگهداری شده ودرایران هم موجود است .مرغ عشق خانگی ، اندکی از همنوعان وحشی خود بزرگتر است. طول بدن این مرغ عشق بین ۱۶ تا ۲۰ سانتیمتر می‌باشد. عمر انواع وحشی آن ۱۰ تا ۱۴ سال و عمر نوع خانگی آن اغلب کمتر از ۵ سال است. البته در میان مرغ عشقهای خانگی گاه عمر 12 ساله نیز مشاهده شده‌است.
رنگ طبیعی و اصیل مرغ عشق سبز چمنی می‌باشد که بیشتر در نژاد هلندی این رنگ مشهود تر است. انتهای پشت ٬سینه و شکم سبز می‌باشد.پشت سر ٬بالای شانه و روی بالها زرد همراه با خطهای سیاهی به صورت موجی می‌باشد.دو پر بزرگ از میان دمش بیرون آمده که آبی تیره‌اند.پرهای دم سبز بوده و دارای نوار زردی می‌باشد.امروزه بخاطرعلم ژنتیک و اصلاح نژادی, مرغ عشق در رنگ های گوناگون دیگرنیز وجود دارد از سبز تا ابی و سفید و زرد خالص و نژاد ابلغ گونه مرغ عشق نیز وجود دارد.صورت مرغ عشق تا گلو زرد روشن است و در انتهای صورتش لکه‌های بنفشی که ریش نامیده می‌شود وجود دارد.پلکها بسیار نازک هستند و از سمت پاین به بالا جمع میشوند.نوکش مانند طوطی سانان است و نوک پایینی کوچکتر از بالایی می‌باشد.
روش تعیین جنسیت مرغ عشق
برایتشخیص جنست نر و ماده مرغ عشق بهترین گزینه توجه به پوستی که در بالای منقار قرار دارداست. سوراخهای بینی دراین قسمت واقع شده اند.درجنس نر مرغ عشق رنگ این پوست آبی تیره است اما در نوع ماده( در زمان جوجگی آبی روشن ) و در هنگام بلوغ کامل مرغ عشق ماده قهوه‌ای یا متمایل به اخرایی و قهوه‌ای یا آجری رنگ است.غلظت و پر رنگی رنگ آبی این پوست در نوع نرمرغ عشق همواره مشخص است هرچند در نرهای مریض این رنگ مات می‌شود و در نرهای مسن قهوه‌ای شده و ترکهایی در آن دیده می‌شود.اما رنگ این پوست در ماده‌ها متغیر است در موقع تخم گذاری و در جوانی صاف و روشن تر است و پس از این مدت تیره تر و چروک دار می‌گردد.
رفتار شناسی مرغ عشق
مرغ عشق پرنده ای باهوش و اجتماعی است و از بازی کردن لذت میبرد. مرغ عشق ماده علاقه زیادی به جویدن اجسامی مانند چوب دارد که این تمایل در جنس نرمرغ عشق کمتر است. مرغ عشق علاقه زیادی به همبازی شدن با آدمی دارد و قادر به تقلید محدود صدا و سوت زدن است. مرغ عشق خیلی زود اهلی شده و به خانه خو می‌گیرد. می‌توان به آن یاد داد که روی انگشت بنشیند. حضورسگ و گربه موجب ناراحتی پرنده می‌شود حتی اگر به آن دسترسی نداشته باشند, پرنده جدید را باید به تدریج وارد کرد لذا اگر تصمیم گرفتید تا برای مرغ عشق خود جفت تهیه کنید، بهتر است که پرنده جدید را ابتدا در قفسهای مجزا ولی کنار هم نگه دارید تا به هم عادت کنند.
شروع تخم گذاری مرغ عشق در آغاز فصل بارندگی می‌باشد.مرغ عشق ها مثل تمامی گروه های طوطی سان می‌تواند ماهها با آب کم زندگی کند اما علت اینکه تمایل شدیدی برای تخم گذاری در فصل بارندگی دارد این است که برای پرورش جوجه‌های خود نیاز به آب دارد.این پرنده لانه سازی نمی‌کند بلکه از سوراخهای موجود بر روی درختان (مخصوصا درخت اکالیپتوس) استفاده میکند.و برای پر کرد کف لانه در صورت عدم وجود چاله محدب در کف سوراخ از پوسته خود درخت استفاده میکنند.حتی در صورتی که درختان زیادی در ناحیه موجود نباشد تمام جفتهای یک گروه(گروهها معمولا12 تا 45 جفت هستند) روی یک درخت تخم گذاری میکنند.
کاربر گرامی :لازم به ذکر است شما میتوانید در تایپیک تخصصی سایت 6019 روش نوین و راهبردی جفت کردن مرغ عشق با بخور اکالیپتوس را به صورت کامل وآسان که ماحصل ابتکار و نو آوری تیم تحقیقاتی سایت 6019 می باشد را مطلالعه نمایید و به سادگی هر چه تمام تر شاهد جوجه مرغ عشق های جذاب خود باشید
تعداد تخم مرغ عشق در فصل تخم گذاری
مرغ عشق ماده بر حسب میانگین و بررسی های تیم تحقیقاتی سایت6019 در اولین تخم گذاری خود2تا3 تخم می گذارد که طبق مشاهدات تیم تحقیقاتی6019از این مقدار تخم غالبا1 الی2 جوجه متولد میشوند. و در دفعات بعدی این میزان تخم به4 عدد می رسد (در بعضی گونه ها تا 6 تخم نیز مشاهده گردیده است پس از اتمام تخم گذاری توسط مرغ عشق ماده 18 تا 23 روززمان میبرد تا تخم هابه جوجه تبدیل شوند . در این مدت مرغ عشق نر در حوالی لانه می‌ماند و نقش یک نگهبان و تغذیه رسان را برای مرغ عشق ماده تا زمانی که جوجه ها پروار گردند ایفا میکند.
نکته مهم:یادتان باشد که پس از بزرگ و پر در آوری جوجه مرغ عشق ها در صورت نزاع مرغ عشق نر و ماده ,مرغ عشق نررا از قفس مرغ عشق ماده و جوجه هایش جدا کنید تا شاهد مرگ مرغ عشق نرتوسط مرغ عشق ماده نباشید
مرغ عشق 6019
قدرت هضم غذا در مرغ عشق بسیار سریع بوده و معمولا هر 15 تا 20 دقیقه فضله میگذارند.مرغ عشق ماده به علت به خطر نیفتادن سلامتی جوجه‌ها در لانه فضله نمی‌کند و برای این کار از لانه خارج می‌شود البته تعداد ترک لانه باید کم باشد تا خطری متوجه جوجه‌ها نشود.چون نمی‌شود هر 15 تا 20 دقیقه ماده برای فضله گذاری از لانه خارج شود، قبل از اولین تخم گذاری مرغ عشق ماده فواصل بین تعداد دفعات فضله گذاری خود را افزایش می‌دهد و در هر 2تا 3 ساعت مبادرت به انجام این کار میکند اما به میزان بیشتری فضله می‌گذارد به این ترتیب به فضله گذاری در مدت طولانی عادت میکند.در هنگام تخم گذاری در برخی موارد ماده پرهایش می‌ریزد و احتمالا این کار برای ایجاد محیطی گرم برای تخمها و جوجه‌ها می‌باشد.
بعد از تولد جوجه‌ها مرغ عشق ماده آنها را به وسیله خوراک نرم معده اش تغذیه میکند و بعد از چند روز بچه‌های بزرگتر از غذای نیمه هضم شده لوله مری و کوچکترها هنوز از طریق معده تغذیه میشوند.به منظور جدا سازی تغذیه جوجه ها ابتداجوجه مرغ عشق های بزرگتر از طریق لوله مری تغذیه میشوند و سپس جوجه‌های کوچکتر از طریق معده تغذیه می‌گردند.بعد از به دنیا آمدن جوجه ماده کمتر از قبل مبادرت به خروج از لانه میکند و تنها مواقع ضروری برای دفع فضله، تغذیه یا تمیز کردن خود از لانه خارج می‌شود.نکته: باید بگوییم که پس از به دنیا امدن جوجه مرغ عشق ها نباید زیاد مزاحم آنها شد و وقت و بی وقت در لانه سرک کشید چراکه باعث ایجاد ترس و استرس در مرغ عشق ها خواهید شد.نظافت لانه جوجه ها هفته ای 1 بار و پسس از رشد و کرکی شدن بدنشان هر 2 روز یکبار اهمیت بسیاری دارد.
مرغ عشق ماده همیشه از طریق نر تغذیه می‌شود که این تغذیه شامل دانه‌های هضم شده آماده نیز می‌شود چون اگر قرار باشد ماده غذا را هضم کند وقت بیشتری میبرد و شرایط محیط برای تامین غذا نیز نا معلوم است پس باید در وقت صرفه جویی کرد و نوزادان را هر چه زودتر پرورش داد.
دو تا سه هفته مرغ عشق ماده در گرم نگه داشتن و همچنین مراقبت ازجوجه ها آنها را در زیر بال و پر خود نگه می دارد تا زمانی که پرهایجوجه ها در آید.بعد از حدود 6هفته مرغ عشقهای جوان میتوانند از لانه بیرون بیایند و پرواز کنند.آنها قادر به داشتن زندگی مستقل هستند اما پدر تا یک یا دو هفته از آنها مراقبت کرده و گه گاه تغذیه شان می‌نماید.در حین این مدت مرغ عشق ماده نیز اگر شرایط برای تخم گذاری سری دوم مناسب باشد مقدمات را آماده میکند.در سه ماه اول مرغ عشق هنوز پرهای اولیه را دار هست و تفاوت چندانی از نظر ظاهر با مرغ عشقهای بالغ ندارد.تنها رنگشان مات تر از مرغ عشقهای بالغ است.رنگ پوست بینی روشن است و به سختی می‌توان آنها را تعین جنسیت کرد.مهمترین نشانهٔ مرغ عشقهای جوان درشتی حلقه دور چشم ورنگ سیاهی چشمان آنهاست.بعد از ۳ ماه پرهای جوجه های نیمه بالغ مرغ عشق به صورت نا متراکم می‌ریزد و از این موقع به بعد مرغ عشق کاملا همانند مرغ عشقهای بالغ می‌شود و آماده تولید مثل زیستی خود می‌شود
تغذیه مرغ عشق ارزن درشت مهمترین خوراک مرغ عشق‌ها محسوب می‌شود و تنها در فصول معینی از سال در زیستگاه این پرنده‌ها در استرالیا می‌روید و این پرندگان باقی سال را از تخم خشک سایر گیاهان تغذیه میکنند.اما در اسارت باید علاوه بر ارزن دانه های مکملی مثل کتان و دانه مخلوط یا همان هفت تخم نیز در رژیم غذایی آنها گنجانده شود.از سبزیجات و میوه ها نیز میتوانند به عنوان یک مکمل غذایی و منبع غنی از ویتامین ها برای تغذیه هرچه بهتر مرغ عشق ها بهر برد که در زیر چندین مورد را برایتان بازگو میکنیم
سبزی‌های تازه مثل تره که مملو ازویتامین آ می‌باشد ,اسفناج , لبو پخته, کدو, هویج, اسفناج وبرگ کاسنی,شاهی ,ریحان,ساقه کاهو به اندازه کم,برگ کرفس و دیگر برگین سبزان مجاز برای تغذیه مرغ عشق ها
میوه‌هایی از قبیل سیب قرمز قطعه شده بدونه هسته ٬گلابی رسیده قطعه شده٬هویج که می‌شود آن را به صورت رنده شده نیز به پرنده داد، به ,توت فرنگی , حبه انگور دو نیم شده , کدو سبز, ذرت پخته شده را نیز بسیار دوست می‌دارند.
یادتان باشد میوه را همیشه باید شسته شده و بدونه هسته در اختیار هر گونه پرنده ای قراردهید
حبوبات پخته شده مثل عدس ,لوبیا,باقالی پخته شده و فاقد نمک و افزودنی خاص,جوانه گندم,جوانه ماش
بادام درختی خیس شده و خام فاقد نمک و هر گونه افزودنی خاص.
مرغ عشقهایی که به نوعی رژیم غذایی خاص عادت بکنند به راحتی آن رژیم را ترک نمی‌کنند پس باید از خردسالی آنها را به رژیم غذایی خوبی عادت داد. برای اطمینان از جذب مواد معدنی مورد نیاز در پرنده بهتر است از مکمل های تغذیه ای یا ویتامین های اضافی ( مانند مولتی ویتامین مخصوص پرندگان یا ویتالین ) استفاده کرد. نکته: به کرارات مشاهده شده است که مرغ عشق ها در راستای هضم غذای خود از گچ دیوار منزل و آهک برای تغذیه نیز استفاده میکنند و قادر هستند آنها را دفع کنند جای هیچ گونه نگرانی وجود ندارد ولی اگر از تراشیده شدن دیوار هایتان از دست مرغ عشق ها خسته شده اید می توانید مقداری شن خوراکی مخصوص پرندگان را همیشه در ظرفی جدا گانه در داخل قفس در اختیارشان قرار بدهید
نحو نگهداری مرغ عشق بهتر است مرغ عشق‌ها بصورت جفت نگهداری شوند.مرغ عشق به محیط اطراف خود خو می‌گیرد و نباید جای قفس پرنده را تغییر داد.قفس پرنده باید جایی باشد روشن و تا حد ممکن ساکت.و در محل‌های پر رفت و آمد و پشت پنجره که نور آفتاب دائم به آنها بتابد محل مناسبی نیست، زیرا اگر مرغ عشق زیاد زیر نور آفتاب بماند سکته میکند.قفس پرنده باید در بالا باشد تا پرنده به همه چیز مسلط باشد و احساس ترس نکند. قسمتی از قفس مرغ عشق همیشه باید رو به دیوار باشد به طوریکه از پشت سرخود خیالش راحت باشد این امر نکته بسیار مناسبی برای مرغ عشق خواهد بود.
کف قفس را با شن مخصوص پرندگان و یا همانگونه به صورت خالی قرار دهید و از گذاشتن کاغذ در کف قفس مرغ عشق ها پرهیز نمایید چرا که مرغ عشق ها علاقه وافری به ریز ریزکردن هر چیزی دارند خرده های تکه کاغذ می تواندباعث مسمومیت مرغ عشق دلبندتان شود. هر 3 روز یکبار و اگر وقت آزاد داریدهر روز کفی قفس را تمیز کنید تا به روند سلامتی پرنده تان کمک شایانی کرده باشید
چوب نشیمنگاه مرغ عشق بایددارای قطر 1.5 تا 2 سانتیمتر باشد تا مانع ابتلای پرنده به بلندی ناخن شود.همچنین باید در قفس از تکه های تمیز چوبی درختان نیز برای نشستن پرندگان استفاده شود.مرغ عشق برای اینکه منقارش بیش از اندازه بلند نشود باید همیشه چیزی را با نوکش بتراشد،این امر کمک شایانی به کوتاه ماندن نوکشان دارد.یادتان باشد شاخه‌ها باید بعد از گذشت مدت های کوتاه با فواصل2 الی3 هفته تعویض و تجدید گردند.
ظروف آب و غذای مرغ عشق‌ها نیز نباید زیاد تعویض گردد زیرا به آن ظرف عادت میکنند و از ظرف جدید ممکن است بترسند و این باعث گرسنگی آنها بشود. در صورت تمایل به نگهداری بیش از یک جفت مرغ عشق در یک قفس باید حتما به این موضوع اشاره شود که هر جفت مرغ عشق برای داشتن بهترین بازده برای زندگی به فضایی معادل یک مکعب با اضلاع 50 سانتی متر نیازمند می باشند و در صورت داشتن فضایی کم تر از این حدود بی شک میان جفت ها درگیری بر سر قلمرو زیستی پیش خواهد آمد. البته اگرآن هاراباجوجه هایشان(جوجه ی 2 ماه به بالا)دریک قفس بیناندازید به جان یکدیگر افتاده وظرف 3 الی 4 روز یکدیگر را میکشند.
بیماری‌ها مرغ عشق مرغ عشق همانند سایر پرندگان به بسیاری از بیماری های طیور مبتلا می شود ومهم ترین این بیماری ها عبارتند از: بیماری نیوکاسل، بیماری پر ریزی فرانسوی، بیماری جوجه مرغ عشق، بیماری آبله، بیماری پستیاکوز، بیماری سالمونلوزبیماری مگا باکتریوز، بیماری تریکومونیازیس، بیماری کوکسیدیوز، بیماری جرب، بیماری اسپرژیلوز. هر کدام از بیماری های فوق الذکر علایم ونشانه های خاصی دارد وبرای درمان آن ها باید به دامپزشک مراجعه کرد. علائمی مانند عطسه های متوالی و مشاهده آبکی تر شدن فضله در این پرنده طی چند روز متوالی، نشانه خطر شناخته شده و باید سریعا نسبت به بر طرف کردن آن اقدام کرد ؛ بدین صورت که از جریان هوای مستقیم جلوگیری به عمل آمده، پرنده را در دمای بالاتر نسبت به محیط بیرون نگهداری کرده و با استفاده از نور مادون قرمز(با فاصله30 سانتی از پرنده)گرما دهی کنید تا جریان خون در پرنده بالا رفته و با افزایش دما، این علائم خطرناک بهبودی یابد.
هموطن عزیزو گرامی :در حفظ و نگهداری منابع طبیعی و جانوری ودر راستای ارتقا زندگی بهتر برای همه مخلوقات خدا دلسوزانه کوشا وسخاوتمند باشید. تیم تحقیقاتی سایت ۶۰۱۹ از طرف خود و کلیه حافظان محیط زیست بخاطر این حس مسئولانه شما کمال تشکر را دارند( موفق و پیروز باشید)