اين بيماري در اثر باكتريايي به نام اريزيپلوتريكس روژيوپاتيه (Erysipelothrix rhusiopathiae) ايجاد مي شود . خوك و بوقلمون حساس ترين حيوانات نسبت به اين باكتري مي باشند. ولي در قناري نيز اين بيماري مشاهده مي شود. در انسان نيز گاهي اين باكتري در اثر ورود از راه زخم هاي پوستي ، موجب واكنش هاي موضعي (شبيه جوش چركي) مي شود . جوندگاني مثل موش يا حشرات گزنده نيز مي توانند عامل بيماري را منتقل كنند. معمولاً باكتري به طور آزاد در خاك مرطوب و يا آب هاي راكد كم عمق وجود داشته و تكثير پيدا مي كند. در مجموع اين بيماري براي قناري خطر جدي ندارد و راه انتقال آن از طریق دهان (مواد خوراكي آلوده) است.
معمولاً علائم بيماري شامل بي اشتهايي ،كز كردن ، ضعف و اسهال سبز متمايل به زرد رنگ مي باشد كه خيلي سريع منتهي به مرگ مي شود.
علائم كالبد گشايي شامل نقاط خونريزي بر روي عضلات ، زير پوست و سطح روده ،همراه با تيرگي و پرخوني لاشه است. كبد و طحال شكننده و تيره رنگ بوده و ممكن است در سطح آن ها نقاط یكروزه سفيد رنگ مشاهده شود.
تشخيص به كمك كشت ميكروبي از اعضاء مختلف و مغز استخوان امكان پذير مي باشد.
پيشگيري با رعايت موازين بهداشتي و در شرايط خاص (مانند آلودگي هاي محيطي ) استفاده از پني سيلين v خوراكي در غذا ميسر مي باشد.
درمان توسط تزريق پني سيلين به ميزان 10 واحد به ازاي هر گرم وزن بدن و يا تتراسيكلين به ميزان 80 ميكروگرم به ازاي هر گرم وزن بدن امكان پذير است.